به بهانه بارانت

غافلگیر شدیم چتر نداشتیم خندیدیم دویدیم و به شالاپ شلوپ های گل آلود عشق ورزیدیم ...

دومین روز بارانی چطور؟ پیش بینی اش را کرده بودی چتر آورده بودی و من غافلگیر شدم ... سعی میکردی من خیس نشوم و شانه سمت چپ تو کاملا خیس بود ...

و سومین روز چطور؟ گفتی سرت درد می کند و حوصله نداری سرما بخوری ... چتر را کامل بالای سر خودت گرفتی و شانه راست من کاملا خیس شد ... و چند روز پیش را چطور؟ به خاطر داری؟ که با یک چتر اضافه آمدی و مجبور بودیم برای اینکه پین های چتر توی چش و چالمان نرود دو قدم از هم دورتر راه برویم ... فردا دیگر برای قدم زدن نمی آیم تنها برو ...

                               (  دکتر شریعتی )